kırmızılarla bezenmiş.
Güneş doğduğunda turuncuya kaçan
ve gecenin gelişiyle
ay'ın doğuşunu arzulayan, kara...
Varlığın bir papatya tarlamda
özüne davetkar, sarısını saran
duru ve saf beyazıyla
Ve yeniden doğarken güneş
tarlam dönerken turuncuya
o yine özüyle sarı, saflığıyla beyaz
Ben korkarım gecenin karasından
O yine sarı, o yine beyaz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder